Svayanbhunath
Yolculuğumuzun son gününü taksiyle 15-20 dakika uzaklıkta bulunan bir diğer önemli stupa Svayanbhunath’a ve oradan bir saatlik yürüme mesafesindeki başkent Katmandu’ya ayırıyoruz.
Boudhanath gibi yine V. yüzyılda yapılmış olan Svayanbunath, Boudhanath’daki stupanın bir benzeri olmakla birlikte içinde daha çok yapı barındıran bir ibadet kompleksi adeta. Nepal’deki Budist yaratılış efsanesine göre, bir zamanlar varolduğu düşünülen bir gölden, Katmandu Vadi’sinin tamamını kaplayacak büyüklükte dev bir nilüfer çıkıyor. Bu nilüfer, içinde mucizevi bir şekilde kendi kendine yanmakta olan ve “ateş” anlamına gelen svayanbhu’yu barındırıyor. İşte bu ateşin, Svayanbhu Stupa’nın içinde olduğuna inanılıyor. Üstüne inşa edildiği tepenin Katmandu’ya bakan eşsiz manzarasıyla Boudhanath Stupa’dan çok daha etkileyici diyebilirim. Tepeyi tırmanan taksi bizi tapınağın kapısında bırakıyor. Ziyaretçi sayısı epey yüksek. Biletlerimizi aldıktan sonra bu defa içerideki tepeyi tırmanıp, alanı dolduran farklı manevi yapılar arasında geziniyoruz.
Etrafta ziyaretçiden daha fazla sayıda maymun var. Maymunlar ziyaretçi değil, buranın kutsal sakinleri. İnsanlar adak olarak getirdikleri yiyeceklerle maymunları besliyor. Bu hayvanlar sanırım beni sevdi. Jaipur’da yaşadığım enstantanenin bir benzerini burada yaşıyorum; bir tanesi sırtıma atlayıveriyor. Kendisini göremesem de inmesin diye eğilip, sırtımı iyice düzleştiriyorum. Hemşire, maymunun çantamın fermuarını açmaya çalıştığını söylüyor. Hırsızlıklarıyla ünlü bu afacanlar zeki oldukları kadar çok da becerikliler; kısa bir gözlem sonrasında neyin nasıl işlediğini rahatlıkla çözüp uygulayabilecek kapasitedeler. Çantanın içinde yiyecek olmadığını söyleyince anlamış gibi geldiği yere geri sıçrıyor.
Gezimizi bitirdikten sonra tapınağın yayalar için düşünülmüş ve kent trafiğinin geçtiği aşağıdaki düz yola kadar ulaşan merdivenlerinden iniyoruz. Mahalle aralarından yürüyerek Katmandu’ya yollanıyoruz. Tahmin ettiğimiz gibi bir saat süren yürüyüş sonunda Nepal’in başkentine varıyoruz.
Başkent Katmandu
Vadi’nin gezdiğimiz diğer tarihi başkentlerinin aksine burası tam bir metropol. İnsan kalabalığı bütün sokaklara yayılmış. Durbar Meydanı‘ndaki yapılar göz alıcı. Diğer yerlerde rastladığımız gibi burada da halk, tarihi yapıların basamaklarında oturup birbiriyle sohbet ediyor, etrafı seyrediyor.
Birbirine yakın yapılar arasında dolaşırken meydanlardan birinde, boynuna adak kolyelerinden asılmış ve yere oturmuş bir inek görüyorum. Yolculuk boyunca çektiğim inek fotoğraflarından hiç memnun kalmadığımdan bu sefer dakikalarca deneme yapıyorum, olmuyor! Hemşire inekle bu kadar zaman geçirmeme söyleniyor. Buralarda rastladığım ineklerin gerçekten farklı bir duruşu var ama o duruşu bir türlü yakalayamıyorum. Bu durum yolculuk boyunca bana dert oldu desem anlar mı acaba?
Durbar Meydanı‘ndan uzaklaştıktan sonra mağazaların sıralandığı sokaklara geliyoruz. Kilimler, halılar, örtüler, çantalar, süs eşyaları, heykelcikler… Sergilenen mallar o kadar cazibeli ki saatler geçirebiliriz. Meğer buranın meşhur alışveriş bölgesi Thamel’deymişiz. Hiçbir şey satın alınmasa da kesinlikle görülmesi, gezilmesi gereken yerlerden. Sonsuz sayıda sokağı doldurmuş sonsuz sayıda ufacık dükkân. Birkaç yatak örtüsüne bakıyoruz ancak beğendiğimiz bir şeye rastlamıyoruz. Zaten cepte kalan para da suyunu çekmiş durumda. Bugünü geçirecek ve yarın havalimanına gidişi karşılayacak kadarını ayırdıktan sonra kalana bakıyorum. Örtü bulamasam da çok beğendiğim küçücük bir el dokumasını sıkı bir pazarlıktan sonra almayı başarıyorum, çok mutluyum. Hemşireyle tütsü alışverişimizi de yaptıktan sona taksiyle Patan’a dönüş yoluna geçiyoruz.
Son Akşam
Patan’da geçirdiğimiz iki akşamda, birinde Newari mutfağı olmak üzere denediğimiz restoranlardan memnun kalmayınca son akşamımızda Hint lokantasında yemeğe karar veriyoruz. Akşam saatlerinde Patan sokaklarında en azından bu seferlik son kez yürürken buradan ayrılacağımız için biraz hüzünlensek de hemşire de ben de sürenin uzun olmamakla birlikte gayet yeterli geldiği konusunda hemfikiriz. Yolculuğumuz üstüne yaptığımız uzun sohbet sonrasında Durbar Meydanı‘nı son bir kere daha turlayıp otele dönüyoruz.
